14 March 2013

Kasih Pada Pak Long

kata hati dhiya : senyumlah selalu kerana senyumanmu adalah kebahagiaanku.


Hey dhiya, where have you been? He5.. bianne.. xde broadband macam ni lah jadi nye..
Hari ni dhiya nak cerita pasal seorang pesakit yang namanya dirahsiakan. Dhiya panggil dia pak long jer la. Detail bout him tak payah la dhiya cerita ye. Sewaktu waktu melawat pagi tadi, dhiya suapkan pak long bubur dengan ayam. Pak long xde gigi so take time gak lah dhiya nak racik2 kan ayam dia tu. Tengah2 suap  pak long, tiba2 pak long meraup mukanya.

Dhiya : kenapa Pak long?

p.long : ramai orang melawat. Pak long sedih ( dalam suara yang tersangkut2 dan sedih)

dhiya : kenapa pak long sedih?

p.long : tak de orang lawat pak long.

Dhiya : tak pe pak long, kat sini semua misi ade untuk pak long.

p.long : (hanya senyum dan mengelap mukanya)

dhiya terfikir seketika. Esok dhiya dah tak posting kat sini lagi. Siapa nak suap pak long? Harap2 ade PAP lain yang simpati kepada p.long dan tolong suapkan dia. Suapkan betul2 ye.. racik betul2 lauk untuk p.long. pak long tak de gigi..

semakin ramai pelawat yang lalu di hadapan pak long. Tapi tiada kelihatan bayang insan yang dinantikan. Di kejauhan terlihat pak long menangis. Dhiya sebak sangat tengok p.long. bila sn busy mesti tak sempat tgok pak long.

Petang tadi melawat pak long. Dari jauh Nampak pak long senyum…
Pak long, esok kami tak de kat sini. Siapa pon yang suap pak long, pak long kena makan banyak tau…

berblog untuk hiburkan hati ^_^

No comments: